علم و فوتبال

تمرین‌های تیم های بزرگ روز به روز کامل تر می‌شود. امروزه بازیکن ها
برای تمرین کردن از روش های دیگری استفاده می کنند و دیگر فقط از
پله‌ها بالا و پایین نمی‌روند و یا فقط دور زمین نمی‌دوند. تمرین
شامل حرکات متنوعی است که هر کدام مهارت ویژه ای را تقویت می‌کند.

یک
بازیکن خط میانی در هر مسابقه، یازده کیلومتر می‌دود! پس فوتبالیست‌ها
باید قدرت بدنی بالایی داشته باشند. حتی می‌توان گفت که قدرت بدنی حرف
اول را می‌زند. همه‌ی شما فوتبالیست هایی را می‌شناسید که تکنیک
چندانی ندارند، ولی فقط به خاطر جنگندگی و توانایی بالای خود در تیم
های بزرگی بازی می‌کنند

به علاوه، یک فوتبالیست خوب باید بتواند سریعاً موقعیت خود را عوض کند؛
مثلاً مسافتی را با سرعت زیاد بدود و بعد تا جایی که می‌شود، بالا
بپرد تا شانس ضربه زدن با سر بیش‌تر شود. یا اینکه به عقب برگردد تا
از آفساید بیرون بیاید و وقتی که توپ به او رسید؛ بلافاصله در جهت
مخالف بدود تا فرصت گل زدن برای تیم خود ایجاد کند. فوتبالیست‌ها
برای تقویت این مهارت از یک متد تمرین با نام تمرینات پلیومتریک
(Plyometrics) استفاده می‌کنند.

 

تمرین‌های پلیومتریک

این
روش تمرین در دهه‌ی 1960 توسط دانشمندان اتحاد جماهیر شوروی ابداع
شد. هدف این بود که قدرت پرش ورزشکاران روسی بیش‌تر شود. به تدریج
این تکنیک در بین تمام کشورها رواج پیدا کرد؛ چون ثابت شد این روش در
اکثر ورزش هایی که نیازمند دویدن سریع و پرش هستند؛ بسیار مؤثر است.

ماهیچه‌ها دو نوع انقباض دارند:

• انقباض مرکزی (Cocentric) که ماهیچه را کوتاه می‌کند.
• انقباض خارجی (Eccentric) که ماهیچه را می‌کشد و طول آن را افزایش می‌دهد.

وقتی ماهیچه‌ی جلوی بازوی شما انقباض مرکزی پیدا کند؛ دست شما به طرف شانه حرکت می‌کند چون ماهیچه کوتاه می‌شود.

حرکات
Eccentric یا کششی هنگام کاهش سرعت به کار می‌آیند و به بدن کمک
می‌کنند تا ثبات خود را حفظ کند؛ مثلاً وقتی در حال دویدن هستید و ناگهان
می‌ایستید؛ کشش ماهیچه های پای شماست که این کار را ممکن می‌سازد.

یک فوتبالیست خوب باید بتواند در فاصله کوتاهی حالت خود را تغییر
دهد؛ گاهی از دو به پرش و گاهی دویدن بعد از فرود لازم می‌شود. بعضی
وقت‌ها هم ایستادن ناگهانی و یا تغییر جهت هنگام دویدن، به او این
امکان را می‌دهد که از یار حریف بگذرد. ماهیچه‌ها برای تغییر وضعیت
خود بین دو نوع حرکت، به زمان احتیاج دارند. این زمان کسری از ثانیه
است.

هدف تمرینات پلیومتریک این است که همین زمان کوچک باز هم کوتاه شود. این
روش نه تنها ماهیچه‌ها را تقویت می‌کند؛ بلکه سیستم عصبی را نیز تحت
تأثیر قرار می‌دهد. هر چه اعصابی که کنترل حرکت ماهیچه را بر عهده
دارد، سریع‌تر پیام رسانی کنند، ماهیچه‌ها توانایی تغییر حالت
سریع‌تری پیدا می‌کنند.

اما برای استفاده از تمرینات
پلیومتریک باید دقت کرد. اگر ورزشکار قدرت بدنی کافی نداشته باشد،
انجام این تمرینات باعث مصدومیت او خواهد شد. برای نمونه در یک قسمت
از این تمرین، ورزشکار از سکویی به ارتفاع 5/1 متر می‌پرد و بلافاصله
پس از رسیدن به زمین به هوا می‌پرد. پرش جفت پا و لی لی کردن طولانی
نیز بخشی از این تمرین‌ها را تشکیل می‌دهد.

در هر صورت،
فوتبالیست ها برای داشتن آمادگی بالا، نیاز به تمرین سخت و مستمر
دارند و این کار از عهده ‌ی افراد عادی برنمی آید. البته این ابتدای
کار است! فکر نکنید فوتبالیست شدن، کار آسانی است. آن‌ها حتی نمی
توانند به دلخواه خود غذا بخورند،