بررسی آماری مسائل مالی باشگاه آرسنال

گراف اول به بررسی جایگاه 6 تیم موفق لیگ برتر از آغاز آن تا به امروز می پردازد که بیانگر برتری بی چون و چرای تیم منچستر یونایتد در طی این دوران و ثبات نسبی باشگاه آرسنال از فصل 96-97 به بعد می باشد. در ادامه با نگاهی به وضعیت مالی این تیم ها و مقایسه ی آن با باشگاه آرسنال ، با توجه به همه ی مسائل و رخدادهای پیرامون توپچی ها در طی سال های اخیر به بررسی عوامل عدم کسب موفقیت توسط این باشگاه پر طرفدار لندنی می پردازیم.

از لحاظ ثبات جایگاه این مقام بی شک در اختیار یونایتد ها است که از آغاز لیگ برتر تا کنون از رتبه ی سوم به پایین نزول نداشته اند! و در 21 دوره ای که از شروع لیگ برتر می گذرد 13 مقام قهرمانی در کارنامه شان دیده می شود. مقام بعدی بی شک متعلق به آرسنال است ، این تیم نیز از سال 96 تا به امروز جایگاهی پایینتر از رتبه ی چهارم را تجربه نکرده و موفق به کسب 3 مقام قهرمانی و 5 عنوان نایب قهرمانی شده است که دومین تیم برتر در ادوار برگزاری لیگ برتر به شمار می رود. اما دوران افت و نزول نسبی آرسنال ( عدم کسب مقام قهرمانی در هیچ یک از سه جام معتبر در انگلستان و حتی نایب قهرمانی در لیگ برتر از فصل 2004-2005 به بعد تا به امروز ) از فصل 2003-2004 آغاز می گردد. اوج این ناکامی ها از سال 2006 که آرسنال از هایبوری به ایمیریتس نقل مکان می کند آغاز می گردد و اکثرا عوامل این اتفاقات متوجه این انتقال بزرگ و طبعات آن بوده است.

بررسی این نمودار به ما نشان می دهد علی رغم وجود مشکلات عدیده ی مالی در باشگاه به خصوص از سال 2006 تا به امروز ، باشگاه آرسنال همواره در بین چهار تیم برتر از لحاظ پرداخت حقوق و دستمزد در طی این سال ها قرار داشته است ، به جز سال 2010 که لیورپول رقم پرداختی بیشتری نسبت به توپ چی ها را به خود اختصاص داده است. پرداختی های منچستر سیتی نیز از سال 2009 نیز روند صعودی داشته به طوریکه در فصل 2011-2012 حتی از چلسی که همواره در بالاترین سطح پرداختی ها قرار داشته ، پیشی گرفته است. اما نکته ی جالب در مورد تیم منچستر یونایتد است که نمودار پرداختی های آن ها تقریبا با یک شیب ثابت و حدودا به طور میانگین 20 میلیون پاوند ی بیشتر ، نسبت به آرسنال توانسته 5 عنوان قهرمانی را برای آن ها به ارمغان بیاورد و این در حالی است که بهترین رتبه ی کسب شده توسط شاگردان ونگر در این محدوده ی زمانی جایگاهی رفیع تر از مکان سومی رقابت ها نمی باشد. چلسی نیز با کسب دو مقام قهرمانی و سه عنوان نایب قهرمانی توانسته است نتیجه ی سرمایه گذاری بی حد و حصر خود را ببیند و رقیب سنتی یونایتد ها سیتی نیز ، در فصلی که بیش از سایر رقبا پول خرج کرده موفق به کسب عنوان قهرمانی لیگ برتر شده است.

با بررسی این مودار مشاهده می گردد نحوه ی خرید و فروش بازیکن ها و درآمد های حاصل از آن یا بالعکش ضرر حاصل از آن از الگوی خاصی پیروی نمی کند. اگر بخواهیم از ابتدای آغاز لیگ برتر تا قبل از سال 2006 را مورد بررسی قرار دهیم مشاهده می شود که در فصل 1998-1997 که مبلغی بیش از 2 برابر رقم حاصله بابت فروش بازیکن صرف خرید نیروهای تازه برای تیم گردیده در نهایت با قهرمانی آرسنال در لیگ برتر همراه گشته است ، همچنین از این تاریخ تا سه فصل آینده به جز فصل 1998-199 که رقم پرداختی برای خریدها بیش از فروش بازیکن ها است آرسنال در کسب مقام قهرمانی لیگ برتر ناکام مانده و همواره زیر سایه ی یونایتد بوده است ، اما نکته ی مورد توجه هزینه ای است که درفصل 2000-2001 برای جذب بازیکن ها صرف شده که از سال 96 که ونگر به آرسنال آمده است تا سال 2011 در تاریخ باشگاه بی سابقه بوده است ، یعنی رقمی بالغ بر 34 میلیون پاوند که حاصل آن تنها یک نایب قهرمانی در لیگ برتر برای توپچی ها می باشد ، اما بلافاصله در فصل 2001-2002 با هزینه ی نزدیک به 26 میلیون پاوندی که آن هم جزو رکوردهای باشگاه محسوب می گردد ، نتیجه ی این سرمایه گذاری 2 ساله با قهرمانی در لیگ برتر انگلستان ، جام حذفی و بردن جام خیریه برای همه به اثبات می رسد. این روند تا سال 2004 که کمترین خروجی باشگاه را در این بازه ی زمانی شاهد هستیم ادامه می یابد ، به طوری که در فصل 2003-2004 مجددا قهرمانی در لیگ برتر و در سال های 2004 و 2005 قهرمانی در جام حذفی و سال 2004 پیروزی در دیدار خیریه از آن توپچی ها می گردد.

اما از سال 2006 تا به امروز اکثرا برتری با رقم درآمد حاصل از فروش بازیکن ها بوده تا جذب آن ها ، هر چند هم ارقام پرداختی و هم ارقام دریافتی نسبت به قبل از سال 2006 سیر صعودی را طی می کنند اما برتری نسبی با فروش بازیکن ها است. به طوریکه رقم حاصله از فروش ستاره ها طی 2 فصل 2011-2012 و 2012-2013 با کل رقم حاصل از فروش بازیکن ها بین سال های 96 تا 2006 یعنی یک بازه ی 10 ساله برابری کرده و حتی از آن بیشتر است! این ها در حالی است که طی این دو سال اخیر همانطور که در نمودار بدهی های باشگاه خواهیم دید اصلا و ابدا مشکل مالی در تیم وجود نداشته است که در جای خود بیشتر در مورد آن به بحث خواهیم پرداخت. بهترین نتیجه ، همانطور که پیش تر نیز اشاره شد کسب مقام سومی لیگ برتر در سال های 2008 ، 2010 و 2012 برای آرسنال بوده است. ذکر این نکته نیز خالی از لطف نیست که در فصل 2008-2009 که شاهد بیشترین تلورانس خرید و فروش در بازه ی 6 ساله ی دوم مورد بررسی هستیم رتبه ای بهتر از چهارم نصیب توپچی ها نشده است.

با نگاهی به نمودار ذخایر نقدی باشگاه در طی مدت سپری شده از نقل مکان به اشبرتون گراو به وضوح سیر صعودی این مبالغ مشاهده می شود ، به طوری که از نوامبر 2006 با ذخیره ای بیش از 50 میلیون پاوند در می 2001 به مبلغی بیش از 160 میلیون پاوند می رسیم و این یعنی رقمی بالغ بر 320% سود طی تنها 5 سال مالی! همه ی این ها همان طور که در ادامه خواهیم دید ، در حالی است که باشگاه بین سال های 2006 تا 2009 بیشترین بدهی های خود را تجربه می کن! این نمودار به خوبی نشان می دهد که تیم اقتصادی باشگاه آرسنال نه تنها در طی این مدت ضعیف عمل نکرده است ، بلکه دائما و به صورت صعودی در حال بهبود بخشیدن به وضعیت ذخایر باشگاه بوده است. این روند تا به نوامبر 2012 نیز با سودی نزدیک به 260% دنبال می شود.

این نمودار به خوبی بیانگر وضعیت بدهی های باشگاه پس از نقل مکان به استادیوم جدید التاسیس ایمیریتس در سال 2006 میلادی می باشد ، همانطور که ملاحظه می گردد ، بدهی های خالص و ناخالص باشگاه از رقمی نزدیک به 160 میلیون و 230 میلیون پاوند تا سال 2008 رقم روبه رشد و سیر صعودی را بر خود می بیند ، به طوریکه در سال 2008 رقم بدهی های خالص باشگاه حدودا 310 میلیون پاوند و رقم بدهی های ناخالص آن بالغ بر 410 میلیون پاوند است. سال 2008 که به نوعی سخت ترین سال مالی آرسنال از 2006 تا به کنون می باشد با توجه به نمودار نقل و انتقالات باشگاه از بالانس نسبی در این زمینه برخوردار بوده و توپچی ها طی دو فصل 2007-2008 و 2008-2009 یک بار سوم و یک بار چهارم شده اند. اما نکته ی مهم به بعد از سال 2008 مربوط می شود که نمودار با شیبی زیاد ، به خصوص از سال 2009 به بعد روبه افول و در نهایت رسیدن به یک ثبات نسبی می گذارد و نشان از پایان روزهای سختی و فشار زیاد بار مالی ساخته شدن استادیوم جدید بر روی تیم دارد. اما بر می گردیم به فصل 2009-2010 و مشاهده می شود روند فروش بازیکن در این فصل بیشترین رقم سود حاصله را بین سال های 1996 تا 2011 را به خود اختصاص می دهد. اگر فرض را بر این بگیریم که روند نزولی نمودار بدهی ها ارتباط مستقیم به این سال و این رقم حاصل از ترانسفر بازیکن ها دارد که قطعا و با این درصد تاثیر ، اینگونه نیست در کمال تعجب به فصول 2011-2012 و 2012-2013 می رسیم که با وجود رسیدن به ثبات نسبی و پایان سنگینی بازپرداخت وام ها و بدهی ها ، به تنهایی نزدیک به 100 میلیون پاوند سود خالص از فروش بازیکن ها نصیب باشگاه شده است. این ها در حالی است که بدهی های خالص باشگاه از میانه ی سال 2010 تا به امروز رقمی کمتر از 100 میلیون پاوند بوده که حتی نسبت به سال 2006 و آغاز دوران سخت اقتصادی حدودا 50 میلیون پاوند هم کمتر است! از طرف دیگر رقمی که برای جذب بازیکن ها نیز هزینه شده قابل توجه است و خود نشان دهنده ی کیفیت حضور در بازار نقل و انتقالات است ، این نکته را نیز فراموش نکنیم که هنوز هم آرسنال بین 4 تیم برتر در زمینه ی پرداخت دستمزدها در انگلستان قرار دارد.

این نمودار که مربوط به سال های 2009 تا 2012 یعنی درست منطبق با بخش نزولی نمودار بدهی های باشگاه می باشد به خوبی بیانگر منابع درآمدزایی توپچی ها می باشد ، همانطور که ملاحظه می شود بیشترین درآمدزایی برای باشگاه آرسنال از محل فروش بلیط ، رادیو و تلویزیون و حق پخش بازی ها و سود حاصل از فعالیت های بازرگانی و تجاری باشگاه مثل فروش پیراهن و لوازم ورزشی و غیره حاصل می گردد که از سال 2009 به بعد ، کم کم این روند با تغییراتی روبرو می شود.

اگر روند یکنواختی را برای حق پخش تلوزیونی بازی های آرسنال متصور گردیم ، چیزی که بیشتر جلب توجه می نماید روند کاهشی درآمد های حاصل از بلیط فروشی به خصوص در سال های 2010 و بیشتر از همه 2012 دارد که به نوعی می تواند بیانگر نارضایتی هواداران از روند جاری این تیم یا حتی گرانی بیش از حد بلیط های بازیهای خانگی آرسنال باشد ، از سویی مشاهده می گردد به صورت میانگین در طی این سال ها و علی الخصوص در سال 2012 و 2013 که در این نمودار دایره ای نیامده ، اما در نمودار نقل و انتقالات مشخص است سهم بیشتری به فروش بازیکن ها یا قرض دادن آن ها به تیم های دیگر اختصاص یافت است. از لحاظ فعالیت های بازرگانی نیز روند متعادلی مشاهده می شود و ما بقی منابع و درصد درآمدزایی آن ها مشخص است.

با بررسی تمامی این جوانب مشخص است که باشگاه آرسنال علی رغم بدهی های سنگین مالی به علت کوچ به استادیوم بزرگتر از هایبوری و بدهی های مالی که به تبع آن ، درگیر پرداخت و تامین منابع مالی مورد نیاز آن بوده است ، طی این سال ها ، به خصوص از سال 2006 میلادی به بعد حجم ارقام رد و بدل شده اش در بازار نقل و انتقالات و علی الخصوص در بخش فروش بازیکن ، در تاریخ این تیم بی سابقه بوده. همچنین طی این بازه ی زمانی دائما بر ارزش افزوده ی این تیم و دارایی های بالقوه ی آن اضافه شده است. از سویی علی رغم پرداخت دست مزدهایی با راقام بالا و جزو چهار تیم برتر انگلستان در کسب عناوین قهرمانی از دیگر همتایان خود و رقبایش ضعیف تر عمل نموده است ، به خصوص از سال 2009 به بعد که به یک ثبات نسبی نیز در بخش مالی و اعتباری دست پیدا کرده است.امید است با خواندن این مقاله و بررسی بیشتر و دقیق تر نمودارها و گراف های مالی و عوامل درآمدزایی دیگر مثل اسپانسرشیپ و ... نقاط و زوایای مبهم حاکم بر مدیریت این تیم و باشگاه هرچند به مقدار خیلی ناچیز ، برای خواننده فراهم آمده باشد.