داستان آرسنالی شدنم و چراهنوز طرفدارشم

سلام.اولش یکم از خودم بگم.علیرضام 22 ساله از شهرستان دامغان،دانشجوی رشته کامپیوتر(فوق دیپلومو گرفتم الانم منتظر جواب کنکور کارشناسی هستم)
از بچگی عاشق فوتبال بودمو از وقتی یادم میاد تو کوچه با بچه ها با توپ پلاستیکیه دولایه فوتبال بازی می کردیم.
عادت ندارم از خودم تعریف کنم ولی فوتبالم خوب بود و همیشه با بزرگتر از خودم فوتبال بازی میکردم.با تیم مدرسه هم چند بار قهرمان شهرستان واستان تو فوتسال شدم و توی چمن هم یه 10 سالی میشه که تو تیم استقلال دامغان فوتبال بازی میکنم وچندین بار تو رده های مختلف نوجوانان،جوانان،امید قهرمان استان شدیم و چهار بار به مسابقات کشوری رفتیم و جلوی تیمایی مثل ابومسلم،سپاهان و شیرین فراز کرمانشاه و... بازی کردم.یه چند باری هم واسه تست رفتم تهران ولی چون بچه شهرستان بودمو خودمم زیاد جدی نگرفته بودم قبول نشدم.پستمم هافبک راست بود و الانم دیگه 1سالی میشه که فوتبال بازی نمیکنم.
اما میرسیم به آرسنال.اولین باری که اسم آرسنال به گوشم خورد سال 2002_2001 بود که کلاس پنجم ابتدایی بودمو داشتم اولین مسابقات باشگاهی اروپایی رو میدیدم اون موقع عشق رونالدو وزیدان بودم که جفتشون فوق العاده بودن.اون زمان مسابقات بوندس لیگا و سری آ وبیشتر بازی های بایرن مونیخونشون میدادن و من فقط اسم آرسنال و منچسترو از طرف گزارشگرا میشنیدم که میگفتن رقابت شدیدی واسه قهرمانی دارن و از بین بازیکنام فقط برگکمپو دیوید سیمنشو میدونستم.اینترنتیم نبود که بشه بری سرچ کنی .
خلاصه گذشتو من رفتم راهنمایی که از اون سال بازی های لیگ جزیره رو هم پخش میکردن سال 2002_2003
یه روز تو کلاس نشسته بودیم که بحث فوتبال شد که یهو هم کلاسیم که الان رفیقمه بهم گفت که تیم فقط منچسترو....برام جالب شد و میخواستم بازیاشونو ببینم.نشسته بودم خونه داشتم تلوزیون میدیدم ساعت بازیه منچستر با یه تیم دیگه (الان یادم نیست)زیر نویس شد.نشستم بازیو دیدم.منچستر برد ولی قشنگ بازی نکردو زیاد بازیو خوبی نبود.یه هفته بعدش دیدم میخوان بازی آرسنالو بزارن.نشستم پای تلوزیون یکم از بازی گذشت دیدم این تیمه چقدر خوب فوتبال بازی میکنه(پاسکاری های سریع،گردش توپ خوب،موقعیت گل های زیادو...)یه نفرم بود که خیلی حرکاتش برام جالب بود.از وسط زمین توپو میگرفت یه تنه میبرد جلو و موقعیت سازی میکرد.
خیلی خوشم اومد از سبک بازیشون.اون بازی رو آرسنال براحتی برد فکر کنم با بلکبرن بود.فرداش اومدم مدرسه و گفتم تیم فقط آرسنال و بازیکنم فقط هانری.از اون به بعد با اون رفیق منچستریمم همش کل کل می کردیم.یادمه اون سال (2002_2003)کل فصل آرسنال صدر بود ولی تو چند تا بازیه آخر خراب کرد و باخت به لیدز هم باعث قهرمانی منچستر شد.خیلی غصم گرفت و همش خدا خدا میکردم که اون فصل لا اقل هانری آقای گل بشه که نشد.
خلاصه سرتونو درد نیارم این جوری شد که طرفدار آرسنال شدم.
آرسنالی که به حق اون زمان زیباترین فوتبال دنیا رو بازی می کرد با بازیکنای اسطوره ای،آرسنالی که هیچ وقت ضد فوتبال و تدافعی بازی نمی کرد،آرسنالی که 49 بازی بدون شکست بود و بدون باخت قهرمان لیگ شد،آرسنالی که پیرس داشت، لیونگبرگ داشت،ویرا داشت،برگکمپ داشت و افسانه ای به نام هانری،فوتبالی بازی میکرد که همه دهنشون باز میموند،آرسنالی که اون موقع هم مصدوم زیاد میداد،آرسنالی که تا فینال چمپیونز رفت ولی تو 20 دقیقه آخر کم آورد،آرسنالی که به هیچ تیمی رحم نمی کرد،تیمی که چلسی و من سیتی واسش آوراژ گل می آوردن،تیمی که تو ورزشگاه خاطره انگیز هایبوری کابوسی شده بود واسه هر تیمی وهم میبرد و هم چشم نواز بازی میکرد،آرسنالی که تو قرعه کشی لیگ قهرمانان تیم هایی مثل رئال و میلان و... دعا میکردن بهش نخورن،آرسنالی که اسم مربیشم آرسن بود وچه بهم میخوردن،آرسنالی که ویراش رفت،هانریش رفت،آدبایورش رفت،نصریش رفت،فابرگاسش رفت،فن پرسیو خیلیای دیگش رفتن بازم آرسنال مونده.آرسنالی که به فلسفش پایدار مونده خودشو به پول و چاه های نفتو سرمایه دارای روس و...نفروخته،آرسنالی که کلاس داره و تاریخ،آرسنالی که طرفداراش عاشقن و از جنس کوه نه حزب باد که تو اینهمه سال بی جامی پشت تیمو خالی نکردنو باهاش موندن چه تو شکستا چه تو پیروزی ها.
انگار آرسنال باشگاه نیست یه آرمانه که هیچ وقت نمیمیره هیچ وقت ومن به خودم میبالم که یه توپچیم و تا ابد آرسنالی.
در آخرم امیدوارم مصدومامون برسنو دیگه مصدوم ندیم چون تیم یه دستو خوبی داریم.
یه لطف دیگه هم بکنید وبگید چجوری آرسنالی شدین
ببخشید که سرتونو درد آوردم.حق نگهدارتون