تولدت مبارک رئیس

انسان های کمی در فوتبال هستند که اگر بخواهیم آنها را با چند جمله ، چند صحنه و یا چند عمل معرفی کنیم .
باید  آنقدر ذهنمان فشار بیاوریم تا شاید موفق شویم .

مطمئنا رئیس یکی از آنهاست . حال اگر از شما بپرسند که رئیس را بیاد آورید . ذهن شما به کدام سو خواهد رفت
؟امان از دست این ذهن فرار که با شنیدن هر کلمه به سویی کشیده میشود .

استادیوم:
با شنیدن کلمه استادیوم بی شک ذهن ما توپچی ها به امارات خواهد رفت . حتی اگر جایی باشد بنام هایبری که تمام رویاهای یک انسان را میشود در آنجا به
واقعیت تبدیل کرد .

اما رویا آنجاست که در زمانه ایی که غول
های جزیره در ورزشگاه های بازی میکنند که یا مال خوشان نیست و یا انسان را
یاد جنگ جهانی دوم و ریش انگلیسی و سبیل اسکاتلندی می اندازد ما بازی های
تیممان را در ورزشگاهی میبینیم که نامش با مدرنیته عجین شده است ورزشگاهی
که به همین نزدیکی قرار است رویاهایمان را در آن عملی کنیم ورزشگاهی
 رویایی مثل هایبری یا شاید هایبری تر از هایبری.

لیگ برتر :
فقط در جزیره میشود از خندیدن پشیمان شد . در این لیگ یا باید سکوت کرد و
رویاپردازی بقیه را تماشا کرد یا اگر خندیدی باید جنبه این را داشته باشید
که یک روز از خندیدنتان پشیمان شوید چون اینجا مردی است که اگه چیز مضحکی
مثل قهرمانی بدون شکست در جزیره را برایتان تعریف کرد نباید بخندید باید
منتظر باشید و فقط تماشا کنید.

فوتبالیست
:  پاتریک ویرا، دنیس برکمپ، تیری آنری، سسک فابرگاس، امانوئل پتی ، رابین
فن پرسی ، رابرت بپرس ، آرون رمزی ، سو کمپل ، تئو والکات ، جک ویلشر ،
سمیر نصری ، الکس چمبرلین ، کلو توره ، امانوئل ادبایور و …  هر کدام از این اسم ها میتوانستند نباشند اگر یک مرد نبود که بلد باشد اسطوره سازی کند برای فرانسه ، برای هلند یا برای هر کشوری که لیاقتش را داشته باشد.

علم:
در این سالهای اخیر فوتبال نشان داده است که تنها یک ورزش نیست . علم و
اقتصاد کنار فوتبال به اندازه خود فوتبال مهم شدند . اما من تنها پروفسور
را میشناسم که هم علم را داشته باشد هم اقتصاد و هم فوتبال را .

اولین مربی که تصمیم گرفت به تغذیه
بازیکنانش توجه کند کسی که قاشق توی رستوران باشگاه هم باید با نظر او
انتخاب میشد . فقط پروفسور میتواند جوانی مثل نیکولاس آنلکا رو با 500هزار
یورو از پاریس بیاورد و به عنوان یک ستاره با 22 و 30  میلیون پوند به
مادرید ببرد.

و فوتبال
: اگه من قرار باشد به یک دیوانه افتخار کنم او آرسن ونگر است . یک دیوانه
دوست داشتنی برای قرمز های لندن و یک دیوانه منفور برای تمام رقیبان . نکته جالب آنجاست که دیوانه بودن او برای همه مشترک است . فقط یک نفر میتواند برای فوتبال همسرش را طلاق دهد یا 20 سال تمام ، وطن را رها کند تا
در لندن کاری کند که ذهن ما نتواند او را با گفتن یک کلمه تصور کند . فقط برای فوتبال.

تولدت مبارک رئیس